May 10, 2015

Gaano Nga Ba Kalaki ang Puso ni Nanay?





















Minsan naitanong ko sa aking isipan
Gaano nga ba kalaki ang puso ng isang inang mapagmahal.
Sa lawak ng kanyang pang unawa, sa marurub niyang pag-aaruga, sa dalisay nyang pagkalinga, at sa wagas na pag-ibig sa kanyang mga anak... 

Sa tuwing ako'y makakakita ng mommy na kahit mabigat ay kinakayang buhatin ang kanyang supling...
Sa tuwing makakaramdam ako ng pagod sa trabaho at naiisip ko ang mga inang mag aasikaso pa ng kanyang mga anak pagdating...
Sa tuwing tatamarin akong gawin ang mga gawaing bahay... 
Naitatanong ko sa aking sarili, gaano nga ba kahirap ang buhay ni nanay?

Sa bawat pagkain na isusubo na lang ay ibibigay pa...
Sa mga pangarap na naisantabi, para sa kapakanan ng anak niya...
Sa mga pagod na di inalintana, sa mga sakripisyong pinasan, sa mga hirap na pinagdaanan...
Mayroon nga bang hindi kakayanin si nanay? 

Siyang hindi nagpapakita ng kahinaan sa kahit anong hirap ang dumaan...
Siyang walang sinusukuang problema... basta laban lang ng laban...
Siyang pinaka masaya sa bawat nakamit nating tagumpay
At nagbibigay ng pag-asa sa gitna ng kabiguan. 

Gaano nga ba kalaki ang puso ni Nanay? 
Hindi ko maisip kung may salitang nararapat.. 
Sa pagmamahal ng ina, tunay na hindi masusukat...
Habang buhay na responsibilidad ang nasa kanyang palad. 


April 13, 2015

Bugok














Silang mga di na nagsawa sa gulo ng mundo
Mga taong paulit ulit ang pagkuha ng batong pinukpok sa ulo
Animo'y di na nadala sa lahat ng bukol na napala
Wari'y sadistang hinahanap hanap ang sakit at mga pasa. 

Ano nga ba't tila nakaka adik ang buhay na pakawala
Yung walang patutunguhan, walang mapapala
Pero panay ang andar kahit walang paroroonan
Paikot ikot lang sa daan ng kawalan. 

Bugok kung tawagin
Tumandang walang pinagkatadaan 
Buhay alamang 
Nagpa-anod sa kawalan... 

Bato bato sa langit, ang tamaan magbago na...
Kung sawa ka na sa buhay na kung tagurian ay walang kwenta
Marahil dapat lang na mag isip isip
Upang buhay ay maituwid

Habang may buhay may pag-asa
Pero wag lamang umasa
Samahan ng sikap at tiyaga
Upang buhay ay umalwa... 

March 25, 2015

NAPAANO SA MAMASAPANO


Samu't saring istorya, kanya kanyang bida
Mga palusot sa sino nga ba ang tunay na may sala
Apatnapu't apat na buhay, sa bayan ay inalay
Ngayo'y walang responsable, kanya kanyang pagkubli sa tunay na nangyari. 

Ano nga bang kahahantungan ng masalimuo't na usapan
May katarungan pa bang aasahan ang magigiting na tagapag-tanggol ng bayan,
O tuluyan ng matatabunan tulad ng mga buhay na napaslang...

Iisa ang hangad, pangarap na kapayapaan
Ang bansang kaliwa't kanan ang gulong kinasasangkutan 
May pag asa pa bang kinakaharap ang bayang Pilipinas
Kung bawat isa'y sarili lamang ang nais na iligtas. 

Nakapanlulumo ang sinapit nilang apatnaput apat
Hindi lang sa nakuyog at pinatay na walang habas
Ang higit na masakit ay ang katotohanang masaklap
Kapwa Pilipino rin naman ang sa kanila'y nagpahirap.

Ito katotohanang hayag pero tila di mabanaag
Ang ating Inang bayang naligaw na ng landas
Paano pa tayo aahon kung tayo tayo mismo ang nagbabaon 
Ang pangarap na kalayaan atin pa bang makakamtan.

Ang mga nasa gobyerno, sukdulan sa kasakiman 
Mga hayok sa kapangyarihan, sandamakmak na kawatan
Paano nga bang makakamit ang katarungan 
Kung ang mismong may sala ang may hawak ng timbangan? 

Isang panawagan sa ating mga kababayan 
Nawa'y matuto na tayong manindigan... 
Dahil mabuti sana kung uuwi lang tayong luhaan... 
Pero tulad ng SAF 44, ang laban ay nauwi sa kawalan. 


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...