Nakakahiya. Nakakaawa.

Nakakahiya. 

Kahapon ay pinatawag kaming mga Pilipino sa kumpanya

Para sa isang proyektong gagawin, tulong sa biktima ni Yolanda.

Nagtanong ang mga pinuno, ilang detalyeng mahalaga. 

Ito ay kung saan at kanino nga ba, iaabot ang pera.

Bilang Pilipino, nakakahiya mang sabihin

Pero bawat isa sa amin, iisa ang saloobin.

Hindi dapat sa gobyerno, dahil baka di makarating

Sa dami ng balita tungkol sa pamahalaang sakim.

Masakit sabihin sa harap ng ibang lahi

Na sa aming pamahalaan ay maraming kawatan

Mga magnanakaw at mapagsamantala

Sa bayan ni Juan, talamak ang buwaya. 

Nais nilang tumulong, magkiramay sa nasalanta

Pero paano nga ba, kung di rin naman mapupunta

Sa mga naging biktima, dilat pa rin ang mata

Sa lumipas ng tatlong linggo, paano na nga ba sila?

Nakakaawa. 

Silang mga walang magawa kundi ang maghintay sa wala

Sa kabila ng milyon milyong tulong na sa kanilaý pinadala

Nagtitiyaga sa tabing ng kariton o mga tahanang walang bubong

Kalam ng sikmuraý tila nakasanayan na at di alintana ang gutom. 

Halos tatlong linggo na mula noong bumisita si Yolanda

At iniwan silang walang wala, nakahandusay sa kalsada

Dumagsa ang tulong, pera, pagkain at iba't ibang donasyon

Pero kailan ba sila, magsisimulang makaaahon? 

Paano nga ba sila magsisimula, ngayong sila'y walang wala

Araw araw pumipila sa kakarampot na delata, 

Isang tabong bigas at noodles na durog na

Nasaan ang donasyon, napunta na sa bahay ng iba. 

ANG TAMA, HINDI KINAKAHIYA. 

ANG MALI, HINDI GINAGAWA.

Sabi ni Lea Bustamante, sa Bata, Bata Paano Ka Ginawa? 

Ito ang aking naramdaman kagabi sa gitna ng usapan.

Kinahihiya ko ang ating pamahalaan, dahil sa maling kaugalian.

Gayun pa man, ang bayanihan amin pa ring pinagparangalan

Sa kabila ng katiwalian, ang taong bayan pa rin ay nagtutulungan.

Sa milyon milyong donasyon ng kapwa Pilipino,

Sa iba't ibang paraang ginawa upang makalikom ng husto

Pera, damit, pagkain, halos pinang limos nga rin dito

Basta't makatulong kahit papaano.

Gayung sadlak sa hirap at sa gobyernong palpak.

Taas noo pa rin nating hinarap ang mga pagsubok sa ating balikat.

Babangon tayo, magtutulungan saan man sa mundo.

Yan ang Pilipino, di matitinag ng delubyo.

Paano nga ba sila magsisimula ngayong silaý walang wala?

AFP Photo

Binayo ng bagyo.

Pinaluhod ng delubyo.

Binura ni Yolanda.

Ilang katagang paulit ulit na nating naririnig sa mga ulat.

Marahil, dahil sa wala na ngang iba pang salitang mahagilap 

Upang ipaliwanag ang sinapit na ating mga kababayang lubhang nasadlak

Sa nagdaang sakuna, na kinuha ang lahat...

Ano nga ba ang ating magagawa?

Tayo na ilang libong milya ang pagitan mula sa ating Inang Bayan

Mga OFW na tanging mga larawan at video lamang ang nasasaksihan...

Umuulan ng Panalangin sa "FB, IG at Twitter" para sa ating mga kababayan

Abot abot ang panawagan kung paano maipapahatid ang mga donasyon na nakalap

Panawagan sa nawawalang kamag-anak at panaghoy ng mga namatayan...

Tulad nyo, dumurugo rin ang puso ko

Sa gitna ng trabaho, ang isip ay nasa mga kababayang naghihingalo

Paano nga ba sila magsisimula...Ngayong silaý walang wala? 

Isang bayang matatatag ang pananampalataya

Yan ang Pilipinas, kahit ilang beses madapa

Hindi kumakawala sa pananalig sa ating Panginoong Lumikha.

Ngayon sa gitna ng unos, para tayong batang musmos

Magsimula sa pag gapang, unti unti hanggang sa makaya natin ulit ang paghakbang

Isang araw, isang tapak, hanggang sa muli tayong maging matatas.

Ang Diyos ay buhay, Siya at tapat. 

Walang bibitaw, dadating din ang bukas

Kung kailan nag mga naburang pangarap ay unti unti ring matutupad. 

"Ang pagpapala ko ay sapat sa lahat ng pangangailangan mo; lalong nahahayag ang aking kapangyarihan kung ikaw ay mahina." Kaya't buong galak kong ipagmamalaki ang aking mga kahinaan upang lalo kong nadama ang kapangyarihan ni Cristo. 10 Dahil kay Cristo, walang halaga sa akin kung ako ma'y mahina, kutyain, pahirapan, usigin at magtiis. Sapagkat kung kailan ako lalong mahina, saka naman ako nagiging malakas. 
2 Corinto 12:9-10

DIRETSO LANG

Wag kang malikot
Wag nang umikot
Tingin sa harap para walang masagap.

Nagkalat ngayon mga akala mo perpekto
Mahilig maghugas ng kamay sa lababo
Mga malilinis, animoý mga santo
Pero gulatin mo at mura ang salitang ibabato.

Sa opisina mga astig ang porma
Akala mo alam lahat pati utak ng iba
Mapanuring mata, mapanghusgang tingin sa kasama
Animoý kay galing, kung mag-utos at manita

Anong klaseng boss nga ba, ang nakatambay sa opisina
Nakababad ang sigarilyo, nakataas pa ang paa
Paanong susundin ng mga tao kung ganito ang asal mo
Di bat kabastusan kung ibato mo ang papel na inabot sayo
O ang tawagin ang isang empleyado, para iabot ang tasa ng kape mo
Habang ang ibaý kanda kuba na sa pagta-trabaho.

Anong ehemplo ang makikita sa ganitong umasta
Paano na ang iba, gaganahan pa ba
Trabahong sang tambak, naka patong sa lamesa
Habang ang ibaý sa terrace nakatambay o sa cafeteria.

Sa loob ng simbahan di rin naman naiiba
Maraming magaling, mahilig bumida
Kanya kanyang rampa, di ko alam kung simba o fashion show ang punta
Nakakasilaw din kung minsan ang pinta sa mukha pag umaga.

Sa paglilingkod, puso ang nakikita
Hindi kung ilang beses kang sumigaw at umeksena
Kung sasabihin mong nagpuyat ka o wala pang tulog hanggang umaga
Walang dahilan upang ugali moý maging mapakla.

Paano nga ba kung nakaka-patid ka na
Kung ayaw ng masimba ng iba dahil ayaw niyang makita
Ang asal mong daig pa ang artista sa plaza
Nagpapanggap na santa, mabait sa iba
Pero sa labas ng simbahan, nagiging impaktita

Wala akong karapatan, husgahan ang sino man
Ang naisulat ko dito ay mga nahagip lamang
Matang malikot, tingin ay paikot-ikot
Ano nga bang totoo sa bawat nilang kilos.
Walang makakababatid, kundi ating Diyos.

ELEKSYON 2013

(ABS-CBN | google pic only)

Sa mga oras na ito, tiyak na kabado 

Mga politiko, nag-aabang ng panalo

Pagka't bilangan na ng mga boto

Eleksyon 2013, tapos na nga bang totoo? 

Bilang OFW ay nakiki-balita na lang

Kung anong naganap sa nakalipas na halalan

Sa internet nakatutok sa nagaganap na bilangan

Tanging nasasambit, sana'y walang dayaan...

Subalit imposible ata sa panahong hinaharap

Walang mandaraya, tila isang pangarap

Sa Facebook at Twitter, taong bayan ay nag-uulat

Nasaksihan sa presinto, naka-sulat sa stat

May nabasa ako, kuro-kuro ng isang kaibigan

Di raw siya bumoboto, dahil wala ring katuturan

Wala daw pagbabago, ang ating bayang talunan

Anong silbi ng pagboto, kung talamak ang dayaan? 

Tatlong taong ang nakalipas, Paghatol ay ating nasaksihan

Kinasa ang automated eleksyon, nasubukan ng taong bayan

Higit na maagang resulta, nagbigay ng kagalakan

Pero ilang buwan pagtapos ng halalan, napatunayan pa rin ang dayaan. 

May daan pa bang matuwid para gobyernong makapal 

Paano nga ba uunlad, kung pamumunuan ng garapal

Angkan ng Pulpulitikong sakim sa yaman at kapangyarihan

At mga taong nasisilaw sa pera, kapalit ng kanilang dangal.

Tayo ang simula ng pagbabagong hinahangad

Paulit ulit na sinasabi sa TV Patrol nakababad

Pero ganun pa rin, bakit tumatanggap ng bayad? 

Mga kakabayan magkano ba ang ating pangarap? 

Naisip sana natin na ang bawat perang tinanggap

Kapalit nito ay kinabukasan ng ating mga anak

Ano pang matitira sa kabang yaman malilimas

Dahil tiyak na babawin ang perang sa iyo'y pinambayad. 

Gayun pa man ako'y di natitinag

Sa Tulaya ay patuloy na aking nilalabas

Saloobin, panalangin sa bayan kong Pilipinas 

Dasal ko sa Panginoong Diyos, para sa magandang bukas

Hindi man ngayon, alam kong darating

Uunlad at gi-ginhawa rin ang Bayang magiliw

Pag-asa sa aking puso, hindi nagmamaliw

Alam kong naririnig ng Diyos ang ating panalangin.

PULPOLitikong Pilipino

Tatlong taon na pala, nang aking simulan

Larawan at Panulat - ang pahinang TULAYA 

Ito ay resulta ng pagka-inis at pagkadismaya 

Sa sitwasyon ng Pilipinas, lalo sa politika.

Makabagong lapis at kwaderno, ito ang tawag ko

Sa pahinang ito na ilan lang ang nakatanto

Gayun pa ma'y patuloy ako sa pagsigaw ng saklolo

Ang hangad na pagbabago, para sa sambayanang Pilipino. 

Taong 2010, nakailang rin akong pahaging

Pagsubaybay sa Halalan, ako ay nahumaling 

Panawagan sa kababayan na maging mapagmasid 

Oras na para matutong lumakad sa matuwid.

Ngayon, tatlong taon na mula ng Ang Paghatol ay ikasa

Maraming pagbabago, mga batas ng pinasa

Nasa Yahoo na umaasenso na rin ang ating Ekonomiya

Salamat naman sa Diyos, kahit papano'y nakasalba.

Ngayon eleksyon na naman, mga PULPOLitiko ay nangangampanya

Maraming nagkalat, TRAPO at BIMPO sa kalsada.

Abot abot sa dami ng poster, paulit ulit ang mga kanta

Nakatambad sa kalye, mga pangalang walang pinag iba! 

Mayor ang ama, bise ang anak o asawa, 

O dili kaya ay gobernador at kongreso ang puntirya

Ang buong pamilya, hangarin daw magsilbi sa masa

Nakakatutuwang panoorin kung sila'y mangampanya

Animo'y nasa Showtime - Bida Kapamilya! 

Anong naghihintay, sa bayang ngayon pa lamang ulit nag uumpisa 

Paano aarangkada kung gutom na naman ang mga buwaya

Perang itinatapon sa tuwing kampanya

Siguradong limas na naman ang kaban, pag upong upo nila.

Nung ako'y umuwi, sa Bayan ng Sta. Maria 

Isa isang sinisira, mga buo namang kalsada

Di ko alam kung pang dagdag ba sa pondo para sa kampanya

O para makuha ang natitirang barya, bago lisanin ang opisina. 

Paulit ulit na lang kung gahasain ang ating Inang bayan

Mga akala mo santo kung magsalita at mangusap sa tao

Pero pag naupo na sa pwesto, akala mo kung sino

Mga buwayang nakabarong, mga PULPOLITIKO.